donderdag 5 november 2009

FC Zwolle

Afgelopen vrijdag was het dan zo ver: Soccerdance bij de FC Zwolle met een bijna geheel nieuwe crew... En we kwamen in een grote consternatie binnen; wat bleek: het bestuur van FC Zwolle had net díe dag uitgekozen om de trainer te ontslaan! Veel drukte en weinig tijd voor ons... Om 18 uur was onze generale repetitie gepland, maar dat was ook precies de tijd dat de spelers over dit nieuws zouden worden ingelicht! Met daarna pers, interviews e.d. De persbusjes stonden voor de ingang. Maar tussen al deze drukte door, lukte het ons het schema wat te wijzigen en onze generale te vervroegen. Dan maar zonder geluid over de luidsprekers... De dansers, voor het eerst op het veld in zo'n stadion, verbaasden mij, Thomaz en Regilio, door als jonge veulens het veld op te stormen met hun hengels en linten! En meteen werd er druk tellend, zelfstandig, gerepeteerd! Ineens werd er begrepen dat het hier moest gebeuren, in deze arena met 5.000 man publiek...

Maar de goden waren ons ditmaal goedgezind: het was droog en het bleef droog! En, door de plotselinge afkoeling (wat werd het koud!), was het wel vochtig. Zo, dat er niet gesproeid hoefde te worden. Hoera! Nu konden we gewoon het hele veld gebruiken. ('s middags snel een versie gemaakt voor het halve veld, om tijdens het sproeien te kunnen starten. Was dus niet nodig!) En de reactie van het publiek: na wat gefluit en een 'Wooow' geluid bij de blauw-witte wave van de linten, volgde er stilte...en tenslotte applaus! Linde kreeg zelfs een open doekje bij haar salto vanaf het rad! Kijk, Leonhard, een waardige vervanging! Ook chapeau voor de grazieuze Laura en alle nieuwe dansers...die hebben het toch maar even neergezet in dit publieksgeweld. Dank aan Linde, Laura, Nora, Janouk, Yentl, Sascha, Robin, Frank, Rutkay en Thomas, die dit niet alleen goed, maar in een opperbeste stemming hebben uitgevoerd. Op naar De Graafschap volgende week!

Reünie

Afgelopen zondag een gezellige reünie van het project 'De Wijk danst!'. We hebben veel, heel veel, foto's bekeken, de filmbeelden gezien en lekker nagekletst. Het is toch een bijzonder project geweest... Ben heel benieuwd of er een vervolg komt, maar de kans lijkt me groot. Aan het enthousiasme van de deelnemers zal het niet liggen; die willen hééél graag! (heel vleiend natuurlijk, als maker...) Maar ook ik zou het ook leuk vinden: genoeg ideeën in deze wijken met zoveel aparte en inspirerende plekken. En door de deelnemers krijg ik al ideeën, of ik wil of niet! Er werden al opmerkingen gemaakt over dansende huisvrouwen, nou, ik wil heel graag een huishoudblues maken...; misschien komt die er wel in! En gek is dat met dit soort reünies: het is leuk, maar het háált het niet bij de lange, vermoeiende en enerverende dagen van het project, met een spurt en een climax. En wie weet hoe dit een andere keer gaat...het wordt zeker weer spannend!

donderdag 29 oktober 2009

De wet van Murphy, ofwel: Soccerdance!

Het lijkt wel of de Duvel ermee speelt, zou je kunnen zeggen, of dat de wet van Murphy helemaal van toepassing is op 'Soccerdance'... Iemand wordt overspannen (Frank), een danseres gaat door haar rug (Cheriëlle), een rhönradturner breekt zijn neus, de dansers van het ROC die dit stuk kennen zijn de eerste 2 voorstellingen dit voetbalseizoen op stage in Engeland... En dit is maar het topje van de ijsberg! Steeds als Thomaz (de productieleider van Kunstbedrijf Arnhem, de opdrachtgever van dit project) en ik denken: "Hè, hè, nu is alles weer opgelost!" volgt een nieuw probleem...

Vandaag was een goed voorbeeld: Ik had alles net goed voor elkaar voor morgen, toen ik zag dat de CD van Albert, de componist, bij mij op de deurmat viel. Goed geregeld, want precies op tijd voor morgen. Mijn contact met Albert is ook zo vertrouwd, dat ik wist: dit zit tenminste goed...! Maar ik had natuurlijk buiten de wet van Murphy gerekend, die aan dit project kleeft... (Áls iets mis kan gaan, gáát het ook mis!) Want toen ik goed keek  zag ik dat de verkeerde versie van de muziek op de CD stond; nèt de versie die we niet gebruiken morgen! (Hij heeft afgelopen week 3 nieuwe versies van de muziek gemaakt, afhankelijk van het weer en de tijdsruimte die de club ons geeft...) Hierbij is Albert dus beëdigd lid van 'Soccerdance', duidelijk lid van de crew...!!  Dus vanmiddag ben ik in mijn autootje afgereisd naar Almere om de goede muziek te halen. Gelukkig kon  Albert het goedmaken: hij heeft heeeerlijk voor me gekookt! Want Albert is, behalve een geweldige componist, een even zo goede kok... Dus zo slecht was de deal niet!

Ik ben dus benieuwd morgen: met nieuwe dansers (waarvan er 2 morgen nog ingewerkt worden!), een nieuwe rhönradturnster en een club die wil sproeien in de rust... Gelukkig hebben we ook een paar vertrouwde mensen: Thomaz en Linde en sinds gisteren ook repetitor Regilio Sedoc. Regilio, danser bij AYA, danste ooit in 'Hebban olla vogela nestas', de productie in een enorm nest, die we a.s. zomer willen spelen en afsluiten. Regilio neemt veel stress bij mij weg, heeft aandacht voor de dansers en stelt zich professioneel naast mij op. Erg prettig!

Verder zullen we zien morgen....: the show must go on!

vrijdag 16 oktober 2009

Rust?!

Ik dacht dat er nu een periode van rust zou aanbreken... De voorlopig laatste voorstelling van 'Onder de tafel' van het seizoen hebben gehad (was trouwens erg mooi, ik en het publiek hebben genoten!) Veel hectische projecten in september afgesloten. Een goede zomer gehad! Een tijd van rust en contemplatie en inspiratie breekt aan.....dacht ik! Maar nee, ik heb zelfs geen tijd gehad voor dit weblog, Soccerdance komt er weer aan!

Soccerdance

Na de pilot van vorig jaar mei zijn er een paar overlegmomenten geweest tussen mij, Stichting Beleven en het ROC/ Rijn IJssel opleiding Dansartiest. Om alles af te spreken. Net toen we daar een beetje uit waren, bleek dat Leonhard, de rhönradturner, zijn neus gebroken had. Het was niet goed geheeld en daarom is het vorige week in het ziekenhuis opnieuw gebroken en gezet. (het doet al pijn eraan te denken!) Leonhard, vanaf deze plek, veel beterschap en sterkte! Het rhönrad-wereldje is klein, vooral de top, maar gelukkig heeft Linde een vervangster gevonden. En wat voor één! Laura, heet ze en ze is te zien samen met Linde in het volgende filmpje: http://www.youtube.com/watch?v=xvlppe88kkU Dat geeft toch vertrouwen! Morgen ga ik met ze repeteren. Met het ROC heb ik ook geen geluk: de dansers waarmee ik vorig jaar heb gewerkt, zijn gedurende de eerste 2 voorstellingen van Soccerdance in Engeland voor een praktijkstage. Ik ben nu dus als een haas alles aan het instuderen met 10 nieuwe dansers! We hebben net 2 repetities gehad en het is nog een hele klus om alles passend te maken voor deze groep. Gelukkig krijg ik alle medewerking van het ROC en de docenten! En zondag naar Albert Winters, de componist, om de muziek weer aan te passen en bij te schaven...  Jullie zien; de rust is ver te zoeken! (en jullie zien ook dat ik heb geleerd hoe ik hier een link kan invoegen;-)

Website

Gisteren de hele dag met website-teksten aan de gang geweest. Want al ziet deze site er al mooi uit (vind ik zelf - met dank aan onze webmaster Paksha Thullner en vormgeefster Aukje Gorter!-), de teksten zijn nog niet aangepast. We zetten er af en toe accuut even wat op, maar structureel moet het ook kloppen, evenals gegevens van medewerkers en onze geschiedenis. Dus een heel gepuzzel, gelukkig voor het grootste deel op zich genomen door Thérèse Frankenhuis, oud-bestuurslid van Telder. Een heel gemail heen en weer van teksten versie zoveel... Op het laatst dringen de woorden bijna niet meer tot me door... Dan is het beter even te stoppen en ben ik blij dat ik ook nog zo nu en dan achter de computer uit kan voor het praktische deel van mijn vak! Maar blijf het volgen, want de website wordt steeds beter!

donderdag 1 oktober 2009

Subsidie-perikelen ...

Net de subsidie-aanvraag voor 2010 ingeleverd bij de Gemeente Arnhem... Dat is toch altijd een race tegen de klok in september; voor theatergroepen die buiten spelen een lastige deadline! Je bent immers nog steeds druk met het zomerseizoen, eigenlijk wordt het pas eind oktober, begin november rustiger. We hebben nu dus ook nog geen nieuwe productie-subsidies kunnen aanvragen; dat red ik echt niet! Nieuwe ideeën genereren terwijl je zo ontzettend druk bent andere ideeën uit te voeren...

Bestuur

Gisteren een goede bestuursvergadering gehad; er zijn beslissingen gevallen en veel zaken geregeld. Ik voel me ontzettend gesteund door dit groepje mensen die meedenken, zich voor een aantal praktische zaken inzetten, kritische kanttekeningen plaatsen en me gewoon door dik en dun steunen. Daar heb je iets aan!

Dansproeverij

En morgen het begin van de Dansweek in Gelderland; De Dansproeverij. Het is dit jaar in ArtEZ en we spelen 'Onder de tafel' in een theaterzaal. Heel bijzonder voor ons; binnen, met theaterlicht en een tribune. We missen natuurlijk de wind, de wisselende ondergrond, pratend publiek en vogels op de achtergrond. Maar muziek van naburige bandjes zal ik niet missen en ik ben ook benieuwd hoe het is; zo zonder de stoelen van Pieter. Vorig jaar hebben we een preview laten zien (zoals we het toen in 3 dagen gemaakt hebben), nu laten we zien hoe het geworden is... Maar het allerspannendst is het voor Anna, onze danseres... Zij is net in het derde jaar gestopt met haar dansopleiding bij ArtEZ en gaat daar nu dansen. Maar ik heb alle vertrouwen in haar, vind haar een prachtige danseres en vind deze solo op haar lijf geschreven... (zelfs in deze omstandigheden!) Dus Anna: geniet er gewoon van, van deze solo, klein maar fijn, die me deze zomer wederom heeft geraakt...

maandag 21 september 2009

'The day after ...'

En zo is het dan alweer 'the day after'... Raar hoor! Na zoveel intensiteit! Gelukkig is er gefilmd en kreeg ik net de eerste foto's via de mail. Het was een bijzondere en waardevolle dag, waarin de dansers zich van hun beste kant hebben laten zien. Na een generale (waarin nog iemand ingewerkt werd en de muziek anders gezet in de eindscène), volgde een eerste reeks voorstellingen waarin alles op z'n plek viel! Wonderbaarlijk! En alle punten die daarvoor nog rammelden, die ik die ochtend in mijn 'notes' aan de dansers had gemeld, waren nu goed... Het was zonnig, de dansers durfden zich van hun beste kant laten zien en het publiek liet zich verrassen... Wat wil je nog meer!

Maar waar ik nog niet mee bezig was geweest, waren de reacties van de kijkers, de wel of niet toevallige omstanders. Maar die waren zeer aanwezig! Zeer veel mensen wonden zich op over de dame in de auto die door de scène ging rijden (danseres Nuria) of verbaasden zich als de persoon naast hen (bijvoorbeeld op het terras of in de tunnel) óók mee ging dansen. Mijn zoontje zei: "Hé, die mevrouw uit het publiek gaat ook mee dansen! Mag dat?". En een man die een patatje at op een muurtje op het Staringplein, wist zich ineens omringd door dansers en musici... Hij at onverstoorbaar dóór en werd zo ook een deelnemer... Een mevrouw aan een tafeltje op het terras, gooide geld neer voor haar bestelling en ging méé om meer scènes te zien. En mensen die huilden van ontroering, op verschillende plekken... ;bij de muziek van Tessa op de parkeerplaats en het mooi gedanste duet, of bij het zien van een dansende bekende, of bij de wonderlijke scène met de bomen, op het grasveldje achter de molen. Een open doekje van plotseling publiek op hun balkonnetje en passanten die toch even blijven kijken...

Ik ga maar even appeltaart eten bij Tessa, om samen na te praten en daarna de foto's bekijken bij Hans en Aukje... Morgen komt wel weer ander werk.

vrijdag 18 september 2009

Op de radio

Gisteren radio-opname voor het programma De Rotonde van de Satdsomproep. Ik ging samen met Zefanja van Wijken voor Kunst en met Tatiana, die meedanst in het project. Het was gelukkig een leuk gesprek en volgens mij waren we nog duidelijk geweest ook!

Het was leuk om Tatiana mee te nemen, omdat zij zeer twijfelend het project binnenkwam en nu zeer toegewijd is! Ze heeft zelfs alle passen uitgeschreven en af en toe zelf met Nuria gerepeteerd. Voor de opnames hebben we samen ook even gerepeteerd; voor mij goed om de scène af te maken. Het was nl de enige scène die ik verkeerd had ingeschat. In een project vorig jaar gebruikte ik ook een bomen-dans, maar in een aangepaste versie... (niet zoals ik 'm eigenlijk bedacht had) Ik verheugde me erop deze scène nu alleen als natuurscène te kunnen gebruiken en -hoera!- alle pasjes had ik al; nu alleen maar instuderen... Maar: zo werkt het natuurlijk niet! Dus was het materiaal wel erg moeilijk en duurde het even voor we een goede locatie hadden. (eerst één met hondenpoep, toen één met teveel achtergrond-ruis en afgelopen zondag had Saskya gelukkig een prima alternatief!) Daar moest het bij aangepast worden en aan de dansers die het nu doen. Het wordt natuurlijk toch weer een heel andere versie. En dat is heel goed ook! Alleen wat danspassen zijn hetzelfde gebleven, verder is alles anders! Een heel nieuwe scène, die ik met Tatiana nu vast uirgewerkt heb... Nu morgen de anderen nog even instuderen.. En de tunnel-scène afmaken... En met live-muziek werken! Help! Allemaal morgen...  Genoeg te doen! Gelukkig is er goed weer voorspeld!

Nu eerst even naar Tessa; naar de muziek luisteren die ze verzonnen heeft bij onze parkeerplaats-scène... Ben benieuwd!

maandag 14 september 2009

Valkhof museum

Het stormt buiten momenteel, de bomen waaien naast mijn raam heen en weer, en de regen kletst tegen het raam... Hopenlijk houden we het volgend weekend droog bij 'De wijk danst!... Dus laat het nu maar vallen!

Afgelopen zaterdag hadden we -voor de verandering-  eens weinig te maken met het weer; we speelden binnen in het Valkhof museum een speciale versie van 'Onder de tafel'. De danseres eindigt haar dans boven op de tafel en kijkt dan naar buiten: ze ziet haar haar eigen evenbeeld, dat wegdanst, de wereld in...

Dit hadden we van te voren zo bedacht. Het licht binnen op de tafel en de stoelen gaat langzaam uit en het licht buiten aan...en daar zien we een danseres wegdansen, tussen de wuivende takken, de wind en de gevallen bladeren... Een droombeeld... In het echt mooier dan in mijn eigen gedachten...prachtig; om naar te blíjven kijken. En dat gold ook voor de danseressen die in het museum dansten, op de trappen, tegen de ramen en langs nissen en muren. Ze ontdekten dansend het museum, overwonnen hun angst en gingen op onderzoek uit. Ook dit was fascinerend om naar te kijken: het museum is zo monumentaal dat de danseres een beeld wordt, een compositie.

Ik hoop dat de foto's goed zijn, zodat ze mijn woorden doen verbleken...

Met zeer veel dank aan mijn prachtige danseressen (een nieuwe danseres, Ella, deed het -zoals ik hoopte- ook geweldig), aan Giet en Jorike, die de muziek meteen aanpasten aan deze verlengde versie, aan Jeroen, die ondanks vernielde kabels en ander vandaal-leed de belichting voor elkaar kreeg, Gerda die dit alles leidde ondanks haar krukken, Koosje, die ons met eten en taart in de watten legde, Cinda de robuuste bewaakster, die de danseressen tussen brommerschoffies in de gaten hield, Bart en Hans die de TL's voor ons uitdeden en Marjolein die dit alles mogelijk heeft gemaakt...

maandag 7 september 2009

'De Wijk Danst!'

Dit weekend ontzettend hard gewerkt voor 'De Wijk Danst!', het project in Klarendal. Er zijn weer een paar mensen bijgekomen die een enorme aanwinst zijn voor de groep. Zo heb je Tülay, die als enige van de dansers de scène met de tafel 'helemaal niks' vindt. En Murat, die ik zie glimmen in deze scène en die aan het Staringplein. Nuria, die al een professionele balletcarrière achter de rug heeft en nu met haar buurvrouw danst! En Jarno die samen met haar een fantastisch duet in elkaar aan het zetten is! En zo heeft iedereen iets speciaals! Voor mij is het de kunst dat eigene te herkennen en te zorgen dat iedereen zich thuisvoelt, en tegelijkertijd te zorgen dat er iets heel goeds komt te staan. En dat kan alleen als iedereen zich volledig inzet en ervoor gaat. En dat doen ze! (er wordt al onderling gerepeteerd en muziek uitgewisseld!) Het is wonderbaarlijk hoezeer het al een groep is, zoveel zeer verschillende mensen bij elkaar... Daardoor, en doordat ik zie dat de scènes vorm krijgen heb ik er veel vertrouwen in... Maar het blijft spannend! Ik kwam er bijvoorbeeld achter dat ik de groep NOOIT compleet heb! En ik kan 14 dansers nauurlijk nooit genoeg aandacht geven en sla talloze stappen over in dit werkproces... Het voelt als een hardloopwedstrijd die je van begin tot eind sprint! Maar kom vooral kijken naar wat het gaat worden! (we zijn allemaal benieuwd)

Afgelopen zondag ook voor het eerst met violiste Tessa Zoutendijk gewerkt. Zij gaat spelen bij het duet op de parkeerplaats en samen met een celliste en een bassist op het Staringplein. (wat een luxe!) Na onze eerste ontmoeting vorige week, die al vol herkenning en enthousiasme was, ging dit gewoon verder in het samen werken! We hebben samen met de dansers a l'improvi de scène op het Staringplein in elkaar gezet... Ik hoop dat alles zo wonderbaarlijk in elkaar valt!

Morgen weer op weg voor andere projecten; eerst een gesprek bij Beleven over het vervolg van Soccerdance, dan naar een repetitie in het Valkhof Museum... Maar daarover later, nu eerst: slapen....

woensdag 2 september 2009

Regelen

Je zou denken dat een choreograaf de hele dag in de studio is, beweegt, muziek draait en inspiratie zoekt.... Helaas! Zoals Bennie Jolink al zei: het is 1 procent muziek maken en de rest is regelen! De afgelopen dagen zat ik af en toe gelukkig ook muziek te luisteren, maar het grootste deel van deze dagen bracht ik achter mijn computer en telefoon door... Gelukkig was ik vanmorgen in het Valkhof Museum om daar een speciale voorstelling van 'Onder de tafel' voor te bereiden. We maken een speciale versie voor de UIT-markt op 12 september in Nijmegen. Deze keer komt de danseres van 'Onder de tafel' niet alleen óp de tafel terecht, nee, ze gaat een stapje verder en onderzoekt de ruimte om haar heen. En in dit geval dus ook het museum om haar heen. (en net daarbuiten!) Wat is het toch een prachtig gebouw om in te dansen! Dat móet mooie beelden gaan opleveren... Kijk, en dat zijn de dingen waar je het voor doet! Op locatie werken heeft zo z'n nadelen (had ik het laatst niet over hondepoep? Of bevroren voeten,  hitte, regen, modder, moeilijk publiek...), maar de voordelen zijn fantastisch! Met deze wanden, trappen, ruimtes van binnen en buiten, daar dans tegenaan mogen zetten, heerlijk! Ik kijk ernaar uit...

maandag 31 augustus 2009

Wijken voor kunst

Gisteren was het dan zo ver: de eerste repetitiedag voor 'Wijken voor kunst'! Een project in de Arnhemse wijk Klarendal, waarin we toewerken naar presentaties die op zondag 20 september te zien zijn. Op die dag presenteren allerlei kunstenaars en instellingen zich in de wijk; open ateliers en repetities en ook dit project; 'De wijk danst!'.

Ik werk in dit project met zowel professionele dansers als dansers uit de buurt. En gisteren dus de kennimakingsdag....erg spannend! Want wie zijn deze mensen die mee willen doen? Ik had op papier al gezien dat de danstechnische verschillen tussen de deelnemers enorm zijn... En dat hoeft niet erg te zijn, als mensen wel theatraal zijn, gevoel voor beweging hebben, kunnen samenwerken en openstaan om iets van zichzelf te laten zien. Gisteren moest ik de deelnemers dus een goed idee geven van wat ik wil èn een goed beeld van hen krijgen. En, al zeg ik het zelf, dat is goed gelukt: ik heb een geweldig gemotiveerde groep (zelfs 2 twijfelaars zijn óm!). Ze hebben allemaal iets 'eigens', waar ik vertrouwen in heb. Met deze groep moeten we iets moois kunnen maken!

Hè, hè, er is een pak van m'n hart gevallen, want je bereidt iets voor (dat altijd anders uitvalt dan je denkt!) in je studiootje en het is altijd de vraag of het werkt en hoe het valt bij de deelnemers... In dit geval gelukkig goed. En dan gaan we nu heeeel hard werken (dat hebben ze al wel gemerkt gisteren!) om in 5 dagen (!) 5 presentaties te maken...