.'Voor kleine instellingen als de onze is die Gemeente-subsidie toch de basis waar je uit kunt werken. Die te missen is een harde klap!!'
vrijdag 21 december 2012
Subsidie!!!
Hoera, de kogel is door de kerk en Telder mag opgelucht ademhalen: we houden Gemeente-subsidie voor de komende 2 jaar... Heel erg fijn, dat we echt door kunnen gaan met al onze plannen en samenwerkingen! Maar wat een spanning en ook...wat een slagveld. Vooral onze collega's in de dans hebben het niet getroffen. Voor jullie heeeel veel sterkte... Voor veel kleine instellingen als de onze is die Gemeente-subsidie toch de basis waar je vanuit gaat. Die te missen is een harde klap!!
Maar felicitaties voor alle clubs die door mogen, zoals onze collega-instellingen de Plaats en Dapper, die er net zolang in zitten als wijzelf. We kunnen dóór! Ook Colline krijgt geld en dat is ook fijn met het zicht op een komende samenwerking aankomende juni voor de Mode-Biënnale. Jacques en Jos gefeliciteerd met de mooie prestatie! op de 5e plaats qua punten! Vooral De Plaats doet dat met glans (de meeste punten van alle instellingen!) en natuurlijk met voor de stad prachtige wijk- en locatieprojecten.
West-waarts
Ikzelf mag momenteel een bijdrage leveren in één van de projecten van De Plaats; West-waarts. Dit wijkproject vindt plaats in mijn eigen wijk: Lombok en ook Heijenoord doet mee. Ik mag op een paar bijzondere en gewone locaties scènes maken; in een atelier (voormalig fabriekje) aan de Rozenstraat, in de Sionkerk en in een woonhuis aan de Mauritsstraat (van Pieter, waar nu een gigantische, mooie kaars voor hangt) en een woonhuis in de Veluwestraat. Op de laatste locatie ben ik nog niet geweest, omdat we eerst aan het Tulppleintje zaten, waar een boze buurman niet zo blij mee was... (we gebruiken flamenco; dus veel gestamp op de houten vloer!)
Maar met al deze groepjes buurtbewoners maken we in sneltreinvaart scènes, terwijl we elkaar leren kennen, uitproberen en meteen knopen doorhakken! Er wordt enthousiast geluid met keukenmateriaal gemaakt, gezongen in alle toonaarden, gestampt, gemaild, kostuums gezocht, geregeld en gepland en ik zag al een vreemd groepje met oude koffers door de straat lopen... Het brengt deze hele wijk in beweging en het enige dat jammer is, is dat we zo weinig van elkaar kunnen zien... Het is nog heel onzeker wat we nu eigenlijk maken, maar dat het wat wordt is zeker!
Kijk op de site www.west-waarts.nl en kom kijken 10 t/m 13 januari!
Foto's van de repetities in het atelier aan de Rozenstraat, door John Ebben.
..dat er dan tòch iets overkomt, terwijl het eigenlijk een fractie is van wat er was, zegt iets over deze mensen. Ze durven iets te laten zien dat kwetsbaar is. En, hoewel klein, dàt komt over!
zaterdag 8 december 2012
Presentatie Ouderen
Gisteren was het dan zover; na een paar repetities om een stukje op te halen, gingen we een deel van onze ouderen-presentatie van Zon-op-Zuid opnieuw opvoeren! Het was ter gelegenheid van een symposium over Community Art in Gelderland in het Provincie-huis in Arnhem. Tevens werd er een boekje hierover gepresenteerd, van de hand van Maarten Reith, waarin ook een paar Telder-projecten vertegenwoordigd waren, en een interview met mij. kijk ook op http://www.cal-xl.nl/netwerk/gelderland
Maar..wat een weer om met een groep ouderen op pad te gaan! De slechten onder hen, durfden het van te voren al niet aan, maar onze 90-jarige Mary liet zich dit niet ontnemen! Zelfs in de sneeuw, waarin we stapvoets moesten rijden, en met alle trappen in het Provinciehuis, gingen ze mee, de die-hards van de Service-flat! (ik moet zeggen: de 4 mannen haakten af!) Dus de dames gingen de 4 liften in om bij de zaal te komen en klommen, ondersteund, moeizaam het podium op. Daar hebben we ze maar op laten zitten, want heen en weer naar hun plaatsen op de eerste rij, was een enorme onderneming. Ik weet zeker dat veel toeschouwers pas een idee over hun leeftijd hadden, toen ze het podium verlieten...;-) Dus chapeau voor deze prestatie, waarbij Mary het publiek op een Indische manier begroette. Ze schrok even van de microfoon, die Hester Makrander onder haar neus duwde, maar keek Jòrike even aan en wist het toen weer!
We hopen snel op een fiat van het Kunstbedrijf en gaan dan graag weer van start voor een Zon-op-Zuid 2, met deze bijzondere groep mensen.
'...toch ook fijn, tussen het frisse studenten experiment: mensen die bevlogen en ervaren zijn en ècht iets laten gebeuren daar, tussen het publiek!'
zondag 4 november 2012
Club Oostpool
Gisteren was het dan zover: Momento Dado in Luxor Live voor Club oostpool. In een lange lijst van korte acts deed Telder mee met Momento Dado. Eigenlijk met veeeel te weinig ruimte en geen zichtlijnen, maar de overtuiging van Jarno, Nuria en Tessa wist deze barricades te slechten. En vooral voor Nuria een grote uitdaging, want zij was 's ochtends nog een wrak. Waarschijnlijk iets verkeerds gegeten en zo ziek als een hond... Gelukkig knapte ze op en speelde de sterren van de hemel. En tussen al dat frisse en onervaren studentenexperiment, was het toch ook heerlijk om een paar mensen te zien die behalve bevlogen ook ervaren zijn. Dat vond ik een verademing op de avond en ook mooi om te zien dat ze ècht iets lieten gebeuren, daar, op dat kleine plekje tussen het publiek. De verwondering aan het werk...
Wat een geweldige locatie voor de Dansproeverij dit jaar! Kon niet beter! (erg des Telders ook ;-)
zaterdag 13 oktober 2012
Jours du Printemps, 2012
Dat was de naam van de wijn, die we op een groot vat hebben genoteerd voor ons duet 'Days of spring'. Een klein detail, dat veel mensen ontgaan zal zijn, maar tekenend voor de aanpassingen die we gedaan hebben om het duet van het Grachtenfestival passend in 'de gang met de grote vaten' in het Wijnmuseum te krijgen. Wat een geweldige locatie voor de Dansproeverij dit jaar! Kon niet beter! (erg des Telders ook... ;-)
Maandag met Anna verschillende geluidsopnames gemaakt. (Yeli was nog in Sicilië; handig zo'n zus!) Daarin hebben we een stukje van de Franse tekst van de Elegie vertaald, zodat voor de kijker duidelijk is waar het over gaat. Maar het leek net Candlelight! In de ruimte klonk het donderdag echter erg goed, en samen met een glaasje wijn, een tafeltje en een kaars, leek de scène voor deze locatie gemaakt. Dus op de eerste speeldag zelf het begin aangepast...en een dag later het eind. Zodat het resultaat paste als een handschoen in deze mooie kelder. Het werd een intieme voorstelling; het publiek mocht een kijkje nemen in dit persoonlijke verhaal van de dansers, met een prachtige sfeer. Goed gedaan, Yeli en Victor! De complimenten waren niet van de lucht, niet alleen omdat jullie zulke geweldige dansers zijn, maar ook door de manier waarop jullie het deden; echt en oorspronkelijk. Dank jullie wel!
donderdag 20 september 2012
Aanvragen
Het is weer zover; de tijd voor de subsidie-aanvragen. En dit keer niet zomaar op routine, nee, een nieuw beleid, een nieuw geluid. Iedereen is aan het herbezinnen, aan het formuleren en het brainstormen geslagen. En die nieuwe plannen zijn nog heerlijk, maar de woorden daarvoor! Ik ben natuurlijk niet voor niets dans gaan maken; dit zijn zaken die ik beter in beweging en beeld kan zeggen dan met woorden.
Beelden spreken tot mij veel meer dan woorden, hoewel het mijn liefde voor lezen niet in de weg staat. Beelden geven ruimte, de verbeeldingskracht, de fantasie komt op gang, terwijl woorden benoemen, leggen vast. Dit tekent ook meteen het probleem met subsidie-aanvragen. Ik houd de plannen zo lang mogelijk open, speels en levend, om er zo goed mogelijk mee te kunnen werken. Een subsidie-aanvraag werkt vaak averechts: heb je het hele plan uitgewerkt, heb je daarna totaal geen zin meer om het te maken! Ik kan me nog een beoordeling herinneren van een aanvraag: het plan was te weinig uitgewerkt. De volgende aanvraag heb ik dus hevig uitgewerkt, met al afspraken, samenwerkingen, speelplaatsen en al; was de conclusie: te veel vastgelegd! Ziehier één van de dilemma's!
ik zou de commissie dan ook adviseren: ga meteen naar de plannen en naar de plaatjes! (dat zou ik tenminste doen) Dat geeft een beeld, waar de inspiratie nog in zit. En lees daarna de zo goed mogelijk verwoordde uitgangspunten die hier inderdaad achter zitten. Al ben ik blij dat ik me daar niet steeds van bewust ben; je zou van de gedachtenkronkels geen ideeën meer krijgen! En voor alle collega's in dezelfde positie: Heel veel succes!
zondag 16 september 2012
Iglo naar Portugal
Dit artikel verscheen vorige week in De Gelderlander, na een telefonisch interview met mij. Eigenlijk was het de bedoeling dat dit interview gehouden zou worden toen Eelco (van Dominio do vale Mondego) in Nederland was, maar helaas lukte dat niet op tijd. Toch wilde De Gelderlander er iets over plaatsen.... Helaas zijn in dit stukje al mijn 'misschiens', 'wellicht' en 'we hopen dat', heel definitieve feiten geworden! Dat klopt dus niet: We hopen dat het ons lukt de iglo daar neer te zetten. Ook zouden we het heel mooi vinden daar de voorstelling nog een keer te spelen...en zo een nieuw leven mee te geven. Dus daar gaan we ons best voor doen. En wellicht is het handig en mogelijk om daarvoor nog een keer in Nederland te spelen... maar dit zijn dingen die we gaan onderzoeken... zover is het nu! (we zijn druk aan het mailen en overleggen met de mensen daar...) Het is in ieder geval in beweging, nadat de iglo in stukken jarenlang stil gelegen heeft...
maandag 13 augustus 2012
Duet: Days of Spring
Eindelijk was er weer ruimte om zelf even iets te maken met eigen dansers. Heerlijk! En wat voor dansers: Yeli en daarnaast had ik Victor op de Dansacademie ontdekt. Gelukkig wilde hij zijn vakantie verzetten om mee te kunnen doen. Daardoor hadden we 2 dagen (!!) om het duet te maken. Natuurlijk wel te doen in die tijd, maar als je nooit samen gewerkt hebt, ook héél riskant!
Gelukkig hadden we de prachtige muziek van de Elegie van Massenet, live uitgevoerd door topmuzikanten als Karin Strobos (zang), Thomas de Beijer (piano) en winnares van de avond van de jonge musicus, Ella van Poucke. (cello). Thomas werd door Dieuwertje Blok treffend de Epke Zonderland van de pianisten genoemd en Karin is een opkomende ster... En die begeleiden dan deze dans! Alle muzikanten hadden enthousiast hun partituren opgestuurd, vertrouwend dat ik dan wel wist wat ik zou gaan horen. Daarin heb ik ze toch teleurgesteld; een youtube-linkje zei me meer ;-) Toch was de tekst en partituur van de Elegie zeer nuttig, want die leek tijdens de repetitie heel anders dan de doorgestuurde muziek.... gelukkig bleek (na een paniekerig telefoontje van mij met Karin) dat alleen de tekst totaal verschilde. Gelukkig bleef de inhoud net zo'n klaagzang als de andere versie. Ik heb de inhoud iets lichter opgepakt, omdat mijn dansers zo jong zijn. Ik laat ze revereren aan de 'Days of Spring' waar de zangeres melancoliek op terugkijkt omdat ze die nooit meer terugkrijgt. De dansers dansen het verhaal van deze liefde; hij wil haar in een doosje doen, terwijl zij haar vrijheid wil, de wereld ontdekken...
Victor weerde zich geweldig in de repetities en hielp enorm bij het creeëren. (mij hip-hop-vocabulaire is niet zo groot ;-) Evenals Yeli en ze vormden een prachtig paar samen. Tijdens de repetitie- en voorstellingsdag hebben ze zich zeer professioneel opgesteld, tussen al die anderen. Gelukkig maar, want ik had nauwelijks een moment aandacht voor hen! Ze moesten veel geduld oefenen en wachten tussen alles dat uitliep en aangepast moest worden... Degene die ook veel moest wachten was Haje, onze zoon. Maar tot zijn geluk mocht hij toen een ijsje gaan halen met Dieuwertje Blok! ...en wie kan dat nou zeggen!
En het was heerlijk dit geluid neer te zetten; tussen alle negatieve cultuur-geluiden door. Hier was toch duidelijk waar het om gaat! En dat hebben al die duizenden mensen beleefd, die het geluk hadden bij deze mooie avond aanwezig te zijn...
maandag 13 augustus 2012
Opening Grachtenfestival
Afgelopen vrijdag was het zover; de Opening van het Grachtenfestival 2012! Omdat het vorig jaar zo'n mooi spektakel was, waren de verwachtingen hoog gespannen en was het de vraag of we die waar konden maken... Dit jaar zorgde Pieter voor enorm grote, prachtige kaarsen, waarbij er ook één 'verdronk' midden in de gracht en een ander meeging op een bootje en met de karavaan tango-dansers... Dit gaf al een prachtig beeld, dat meteen kon wedijveren met de vlaggen van vorig jaar! En de muzikanten en dansers waren weer van een heel hoge kwaliteit (wat heerlijk toch om met zulke professionals te werken!), maar stonden daarnaast open om alles te doen wat we maar bedachten. En omdat Pieter en ik niet gehinderd worden door grote muzikale of technische kennis, verzinnen we altijd dingen die de betrokkenen schier onmogelijk lijken! Gelukkig waren zowel de muzikanten als Tom, de technicus, bereid om met mij uit te zoeken wat wèl kan! Daardoor werd er hier en daar akkoestisch gespeeld, werden partijen ter plekke aangepast en moest Alexej (de slagwerker) overal en nergens improviserend meedoen. (ik had hem zowel op een bootje, als lopend met de tango-dansers ingepland; hij bleek nooit lopend te spelen en kreeg ook nog een trom waarbij hij een andere handgreep (die hij nooit gebruikt) moest inzetten... hij deed alles, tot grote bewondering van het publiek! En de trombonisten moesten sprintjes trekken door het publiek om op tijd op hun verschillende locaties te zijn...;-) De dansers moesten werken op een ultrastroeve fabrieksvloerbedekking, waardoor Lizelotte geen hakken aankon en mijn dansers zich tot bloedens toe openbrandden... Claron moest achtereenvolgens uit een raam, van een brug en van een bootje met vrijwilligers zingen. En Karin met haar zwangere buik uit de boot klimmen... Maar ze deden dit alles!
Het resultaat was een opening die de vorige deed verbleken; de som was meer dan alle (uitstekende) delen appart. zoals Lidy (directrice Grachtenfestival) mailde: het voelde als goud! Groter compliment konden we niet krijgen...
En het was heerlijk dit geluid neer te zetten; tussen alle negatieve cultuur-geluiden door. Hier was toch weer duidelijk waar het om gaat! En dat hebben al die duizenden mensen beleefd, die het geluk hadden bij deze mooie avond aanwezig te zijn...
woensdag 13 juni 2012
Grachtenfestival Amsterdam
Verder ga ik met Pieter weer de regie doen van de Opening het Grachtenfestival in Amsterdam. De mooiste beelden spoken ons weer door het hoofd en het is heerlijk weer om tafel te zitten met geweldige muzikanten die hieraan gaan deelnemen. Neem de zangeressen Claron Mc. Fadden en Karin Strobos...geweldige vocalisten! Of Ella van Poucke, de celliste die dit jaar de Avond voor de jonge Musicus won... In dans zal Lizelotte de Stigter een bijdarge leveren met een tango op een uitvoering van Piazolla door het Dutch Trombone Ensemble. (8 trombones, stel je voor...) en ik ga zelf een duet maken in moderne dans voor Yeli Beurskens en een partner. Die partner ben ik nu aan het zoeken, dus op bezoek bij voorstellingen om te spotten... Erg leuk! Dit duet willen we ook gaan inzetten tijdens de Dansweek, waarvoor we al een prachtige plek gezien hebben, tussen de gigantische wijnvaten in het Wijnmuseum. Kijk, gelukkig, hier word ik weer blij van...hier kunnen we mee aan de slag!
maandag 11 juni 2012
De Stilte Beweegt
In juni nog 6 voorstellingen van de Stilte Beweegt in Museum Het Valkhof, in het weekend van 23 en 24 juni. Afgelopen maandag repeteerde ik met de studenten van ArtEZ voor het eerst weer in het museum en gelukkig, het bleek nog in de grondverf te staan! We zijn het nu hard aan het oppoetsen voor de komende opvoeringen. Gelukkig was ik er zelf nog erg over te spreken toen ik het weer zag... Dat is altijd spannend als je weer fris naar een stuk van jezelf kijkt! Dan ben je uit de flow van het maken en kun je het veel beter beoordelen. Maar het haalde ruimschoots een voldoende en meer! en als het weer zit, kunnen er weer mooie dingen gaan gebeuren...! Het meest viel de dansers de betonnen trap weer tegen om op te dansen...niet erg fijn voor je lijf natuurlijk! Dus de eerste blauwe plekken zijn alweer binnen!
Wel is het erg leuk te weten dat door de succesvolle voorstellingen van De Stilte Beweegt, het nu mogelijk is deze voorstelling in het najaar voor het onderwijs aan te bieden. De studenten hebben een mooi plan gemaakt met workshops, een kijkwijzer en een nabespreking... De eerste scholen hebben zich al gemeld!
Kijk ook op de facebook-pagina die de studenten gemaakt hebben op http://www.facebook.com/DeStilteBeweegt
"Gelukkig is voor mij zo helder als glas dat cultuur ons leven glans geeft, diepte en inhoud, dáár hoef ik niet over na te denken! Helaas is dat niet meer algemeen..."
woensdag 30 mei 2012
Bezinning
Het is een tijd van bezuiniging en een tijd van bezinning...ook voor Telder. Eind april werd duidelijk dat onze geplande tournee met het Nest naar Engeland en enkele Nederlandse festivals niet rond zou komen... Helaas! Te weinig subsidie voor een mooi product op een mooie plek... Tevens hoorden we de afgelopen tijd dat een voorstelling die we zouden maken op 7 Gelderse Kastelen voor het Sprookjesfestival niet doorgaat (ook geen subsidie) en dat Zon Op Zuid 2 niet deze zomer gaat plaatsvinden maar volgend voorjaar. Kortom: alles waar we veel tijd, moeite en energie in hadden gestopt was ineens verdampt! Naast de geluiden van alle collega's om je heen, is het soms moeilijk om niet mee te gaan in al die negativiteit... Gelukkig is voor mij natuurlijk zo helder als glas dat cultuur ons leven glans geeft, diepte en inhoud, dat ik dáár niet over na hoef te denken! Helaas is dat niet meer algemeen...; dat vind ik eigenlijk het naarst...; dat je nu merkt dat kunstenaars zich moeten gaan verdedigen...dat niet meer algemeen aangenomen wordt dat 'kunst verheft' of in ieder geval gewoon goed doet! Daar schrik ik van...dat is lastiger naast je neer te leggen. Want voor het andere: het enige dat mooi is als zaken niet doorgaan, is dat er ruimte komt voor nieuwe plannen!
Maar vandaag bereikten we de eindstreep...en een moeizaam bevochten overwinning smaakt zoet!
vrijdag 6 april 2012
Museum Het Valkhof / ArtEZ / Telder
Lang niets laten horen, niet door rust, maar door enorme drukte! ik ben al tijden van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat bezig met een nieuwe vooorstelling, waarvan vandaag de aftrap was; de Stilte Beweegt. Dit is een samenwerking tussen Telder, ArtEZ Dansacademie en Museum Het Valkhof. We maken een voorstelling over het kijken naar kunst...wat doet dat met je, wat voel je en wat laat je daarvan zien? Mag je huilen, lachen, rennen of slapen in een museum? Daar gaat deze voorstelling over... die er nu dus is!
En het was een enorme bevalling! Met 3 partners met veel verschillende lagen en belangen, was het niet altijd eenvoudig deze laatste maanden... Het was een zeer enerverend proces, waarbij het werkelijke maken, door alle vertragingen steeds meer naar het einde verschoven werd: Hectisch!! Gelukkig leerde ik in dit alles de studenten goed kennen, die meedachten en hun eigen ideeën en beste kant voor dit project wilden inzetten. Maar ook niet zonder slag of stoot; vooral door heel hard en veel werken!
Maar vandaag bereikten we de eindstreep...en een moeizaam bevochten overwinning smaakt zoet; en dat is gelukkig het geval: HET GING HEEL GOED! Dank aan iedereen: Pat voor de filmpjes, Pieter voor de schilderijen en beelden, Marjolein voor het oplossen, praten en strijden, Evelien, Aukje, Anneke en Sarah voor de PR, Kathi voor de productie-leiding, de gastvrouwen voor hun inzet in een lastige taak, de repetitoren Luciola en Patricia, alle dansers met hun taken en dansen/ dansideeën en last but not least, Albert Winters, die de geweldige muziek speciaal voor deze voorstelling heeft gemaakt. Onuitputtelijke bron van inspiratie, (bijna) onvermoeibaar werkend aan alle tellen, geluiden, laatste wensen die ik dan weer op de mail gooide. (onze laatste muziek stond half 12 gisteravond op onze Dropbox en hebben we vandaag (!!) voor het eerst gebruikt.)
Maar...: wat is het bijzonder, als alles samenkomt...als de dansers het museum openen met hun beweging en openheid. De poëzie van dit alles zal ik langzaam ook voelen (nu maar af en toe, er was nog tè veel spanning vandaag) van mensen die hun buitenkant afleggen en zich laten zien... Dansers dank jullie wel daarvoor; ik heb van jullie genoten vandaag! en ga dat de komende dagen zeker weer doen! Weest welkom in Museum Het Valkhof! (NB. Bijna uitverkocht! Reserveer telefonisch...voornamelijk voor de ochtend-voorstelingen is nog plek.)
...werkelijk verbazingwekkend: niet lopen, maar wèl breakdancen! En met een uitdagende houding! Geweldig!
donderdag 15 maart 2012
Het Gala
Vandaag de voorstelling 'Het Gala' gehad in De Klinker in Zeist. Het was zoals je hoopt dat het zal zijn! De jongeren lieten zich zien, met hun hele hebben en houden! En dat, op een onbekende plek!
Eeen hoogtepunt voor mij was een scène met Peter, die behalve blind ook zeer spastisch is. Hij kan maar even lopen/staan en moet dan weer zitten. Lizet, de dramadocente, heeft dat opgelost door hem de rol van schrijver te geven; Hij zit het hele stuk op een stoel met wieltjes te typen.Maar in de eind-dans, het Gala, waar het allemaal om gaat moet hij natuurlijk ook meedoen!
Ik wilde hem door anderen laten meetrekken op zijn stoel en alleen met zijn armen mee laten dansen.Maar in de repetitie liet hij zich ineens voorover uit zijn stoel vallen! Ik schrik me rot! Hij zegt: “Ik kan ook wel een stukje breakdancen?” En hij voegt de daad bij het woord: werkelijk verbazingwekkend: niet lopen, maar wèl breakdancen op de grond!
Dit was één van de verrassingen van het stuk! Chapeau Lizet, wat je met deze groep voor elkaar hebt gekregen. Door hun eigenheid en overgave ontroerend om te zien... En daarnaast ook gewoon goed getimed en gespeeld...wat hebben ze veel geleerd! Weer een herinnering om te koesteren...
Maar dat ze me dat toevertrouwt...na de eerste repetitie! Wat een cadeau...
zondag 4 maart 2012
Voorstelling bij Het Bartimeùs
Gisteren een geweldige ervaring gehad met een groep pubers. Dramadocente Lizet maakt een voorstelling met deze groep tieners, die slechtziend of blind zijn... (en soms meervoudig gehandicapt) Zij wilde graag dans in haar stuk, want het heet 'Het Gala'. Ondanks alle beperkingen (of soms juist dankzij) wordt dit een heel bijzondere dans. Ik heb voor het eerst iets gemaakt op muziek van Pitbull en Afrojack! (komt me na een ochtend wel de neus uit en bleef de hele dag in mijn hoofd, maar zij zijn de koning te rijk ermee! En mede daardoor waarschijnlijk tot allerlei dingen bereid die ze eerst niet wilden)
Een geweldige voorbeeld: Er zit een blind meisje bij dat echt niet wilde dansen. Maar er is één Jongen, die gevoel heeft voor dansen en stijldansen. Dus we hebben hem met haar laten dansen:
Hij vraagt haar ten dans. Zij zegt: “nee, ik kan niet dansen, ik ben blind.”
Hij: “maar dat maakt toch niet uit, ik leid je wel. Iedereen kan dansen.” En dan gaat hij, heel rustig en sierlijk, met haar ronddansen.
Wat een enorme overwinning!
Toen ik weg wilde gaan stond ze in de gang op me te wachten. Toen ik langsliep zij ze: “Paula? Ik wilde even zeggen dat ik het niet erg vind om met hem te dansen; (en giechelend:) Ik vind hem eigenlijk heel erg leuk!”
(dus dat is het geheim! Niet mijn pedagogiek ;-)
Maar dat ze me dat toevertrouwt…na de eerste repetitie! Wat een cadeau…hier wordt je toch warm van!
donderdag 9 februari 2012
Wat een voorstelling maken met je doet
Ik had dinsdag een bijzondere avond: Er was een gast bij kunstkring De Kreek in Oosterbeek. Daar ga ik vaker heen omdat collega-kunstenaars vertellen wat ze doen. Altijd erg leuk en interessant, en die blijken dan om de hoek te werken! Gisteren was een cadeautje: Graficus Ben Joosten kwam vertellen over zijn werk. Daarbij bleek dat hij afgelopen zondag een expositie heeft geopend in het Valkhof Museum! Het was een sympathieke man van 82, met prachtig grafisch werk. A.s. maandag ga ik met de studenten naar het Valkhof voor wat informatie over educatie; dan wil ik toch zeker even naar zijn werk gaan kijken! Ik vertelde in de pauze even waar we mee bezig zijn in het Valkhof en hij nodigde mij en de dansers meteen uit om langs te komen voor een bezoek aan zijn atelier en dat van zijn vrouw in Dodewaard. Het is een schilderachtig echtpaar. (terwijl hij vertelde, viel zij naast mij steeds in slaap!)
Maar nu is er ruimte; heerlijk, de ideeën waaien ons om de oren...
woensdag 11 januari 2012
Een nieuw jaar...
Ja, een nieuw jaar voor Telder, met spanning rond bezuinigingen (wat beslist de Gemeente?), en nieuwe en oude voorstellingen...
Ik ben op ArtEZ begonnen met de dans-studenten voor onze voorstelling in het Valkhof Museum en het is heerlijk werken! Want we hebben tijd om te onderzoeken! En wat ik normaal zelf doe, met Pieter en Albert, doe ik nu met de studenten. Enda t is geweldig om te doen; we onderzoeken wat kunst doet met de kijker en hoe we dat in beeld gaan brengen. Ik heb een grote lijn in gedachten, maar daarbinnen zijn enorm veel mogelijkheden. En die mogelijkheden verzamelen we nu... In dans, film, beeld, tekst, alles mag...en die tijd, die ruimte is er bijna nooit meer: alles moet snel, sneller, snelst! Tijd is geld! Maar nu is er ruimte; heerlijk, de ideeën waaien ons om de oren... (ik ben alleen bang dat de studenten mij ruim inhalen....want die hebben nog heel veel meer uren hiervoor dan ik!!)
En nu dus nog even een bijdrage van Telder op een tentoonstelling in de Biblioteek Arnhem. Lees hier het artikel uit de Gelderlander.